Εθνική Κ16 | Ανέτοιμη χωρίς ταυτότητα

Σε τέτοιο επίπεδο κάθε λεπτό είναι χρήσιμο για εκπαίδευση.

Μπορεί κάποιος να πει, ότι σπαταλήσαμε 450 λεπτά χαμένης εκπαίδευσης.

Γιατί χαμένης?

Επειδή δεν είδαμε ποδόσφαιρο αντάξιο της ηλικίας και του επιπέδου μιας Εθνικής Κ16.

Δεν έδειξε πλάνο, δεν είχε φιλοσοφία παιχνιδιού, δεν προσέγγισε τους αγώνες με ταυτότητα και ξεκάθαρη αγωνιστική κατεύθυνση.

Η Εθνική Κ16 ολοκλήρωσε πέντε αναμετρήσεις, δύο φιλικά με τη Μάλτα και τρία στο διεθνές τουρνουά με τη συνολική εικόνα της, να μην είναι η αναμενόμενη.

Σε 450 αγωνιστικά λεπτά, δεν παρουσιάστηκε κάποιο συγκεκριμένο πλάνο ή φιλοσοφία παιχνιδιού.

Αντιθέτως, η ομάδα παρουσίασε σοβαρές αδυναμίες, που ήταν εμφανείς σε κάθε γραμμή και δεν δικαιολογούνται από το επίπεδο των παικτών της γενιάς του 2009, είτε κλήθηκαν είτε όχι.

Τι είδαμε στα 450 Αγωνιστικά λεπτά

• Φοβισμένο ποδόσφαιρο
• Ποδόσφαιρο χωρίς κατοχή
• Αμυντική νοοτροπία χωρίς ξεκάθαρο πλάνο
• Παίκτες χωρίς αυτοπεποίθηση
• Άγνοια ρόλων
• Παθητική στάση

Τι δεν είδαμε στα 450 Αγωνιστικά Λεπτά

• Ποδόσφαιρο κατοχής:
• Build-up από την άμυνα:
• Επιθετικό ποδόσφαιρο
• Συνδυαστικό παιχνίδι:
• Πίεση ψηλά
• Ευελιξία και εναλλακτικά πλάνα

Μια εικόνα παιχνιδιού προβλέψιμη, με απόλυτα παθητικό παιχνίδι, το οποίο βασιζόταν σε τυχαίες στιγμές ή στις ατομικές ικανότητες κάποιων ποδοσφαιριστών.

Το ποδόσφαιρο που μας παρουσίασε ήταν στατικό, χωρίς έμπνευση και δίχως τα βασικά στοιχεία μιας σύγχρονης ομάδας, όπου κάθε της παιχνίδι, έμοιαζε με το προηγούμενο, χωρίς καμία εξέλιξη.

Σε Εθνική Κ17

Σε δύο μήνες η εθνική, θα γίνει επίσημη Εθνική Παίδων Κ17.

Σε πέντε μήνες από τότε, θα κληθεί να δώσει προκριματικά.

Αν συνεχίστεί αυτή η νοοτροπία και αυτός ο τρόπος παιχνιδιού, θα είναι απλά μια ομάδα που παλεύει να μη χάσει, αντί για μια ομάδα που θα διεκδικεί πρόκριση.

Οι υπεύθυνοι των μικρών εθνικών στην Ομοσπονδία πρέπει να αποφασίσουν:

“Θέλουν εθνικές που να διεκδικούν ή ομάδες που θα παραδίδονται πριν καν μπουν στο γήπεδο;”

Το ζήτημα για την Εθνική Κ16, δεν είναι ποιος έπαιξε, αλλά το πώς έπαιξε.

Και αυτό το «πώς» ήταν το πιο απογοητευτικό στοιχείο της παρουσίας μας.

Μια εθνική ομάδα δεν χτίζεται πάνω σε ατομικές μονάδες, αλλά σε αγωνιστικές αρχές.

Και αυτές απουσίαζαν.

Η Εθνική Κ16 πρέπει να ξαναχτιστεί από την αρχή.

Με ξεκάθαρη ταυτότητα, αγωνιστική νοοτροπία και φιλοσοφία που θα επιτρέπει στους παίκτες να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Το ταλέντο και οι ικανότητες υπάρχουν.

Το ερώτημα είναι αν υπάρχει η θέληση να τα αξιοποιήσουμε σωστά.

Δοκιμάζουμε χρόνια το ίδιο φοβισμένο αποτυχημένο πλάνο.

Ώρα να το αλλάξουμε.

“Φτάνει πια με το ποδόσφαιρο της επιβίωσης. Ώρα για ποδόσφαιρο διεκδίκησης”.

Και είναι καιρός να κατανοήσουμε κάτι σημαντικό:

«Μια αναπτυξιακή ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ δεν χτίζεται για να χάνει, αλλά για να διεκδικεί».