Δεν αναγνωρίζουμε το πρόβλημα

Γι’ αυτό και μείναμε στάσιμοι.

Γι’ αυτό και θα λιγοστεύσει η συχνότητα των παιχτών που βγάζουμε.

Οι λίγοι που κάνουν το βήμα από νωρίς στο εξωτερικό ίσως καταφέρουν κάτι.

Εγχώρια, δεν υπάρχει προοπτική.

Όσο σκληρό και αν ακούγεται.

Τα τελευταία 10 χρόνια δεν έχει ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

Γιατί να αλλάξει, αύριο?

Ποιος θα το αλλάξει?

Ποιος θα ενδιαφερθεί?

Δεν αναγνωρίζουμε το πρόβλημα

Το Βελγικό ποδόσφαιρο αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα στις Ακαδημίες και την ανάπτυξη παικτών μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η έλλειψη ενιαίας ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας, ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης ταλέντων και η αδυναμία παραγωγής ποδοσφαιριστών υψηλού επιπέδου για την εθνική ομάδα.

Κύρια προβλήματα

Ανεπαρκής εκπαίδευση προπονητών: Οι προπονητές στις Aκαδημίες δεν είχαν κοινή μεθοδολογία, ενώ έδιναν έμφαση στη φυσική δύναμη αντί για την τεχνική και την τακτική.

Έλλειψη ομοιογένειας στις Aκαδημίες: Κάθε σύλλογος είχε διαφορετική προσέγγιση στην ανάπτυξη παικτών, χωρίς ενιαίο πλάνο.

Έλλειψη ευκαιριών σε νεαρούς παίκτες: Τα ταλέντα δεν έπαιρναν χρόνο συμμετοχής στις επαγγελματικές ομάδες, καθώς οι σύλλογοι προτιμούσαν ξένους έμπειρους παίκτες.

Αποτυχία της εθνικής ομάδας: Από το 2002 έως το 2014, το Βέλγιο δεν προκρίθηκε σε μεγάλα τουρνουά, δείχνοντας την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις.

Πώς το έλυσαν

Από το 2006, η Βελγική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία εφάρμοσε ένα νέο πλάνο ανάπτυξης:

Δημιουργία Ενιαίου Συστήματος Ανάπτυξης

Όλες οι ακαδημίες υιοθέτησαν ένα κοινό πλάνο με έμφαση στο τεχνικό παιχνίδι και τις μικρές πάσες.

Εισήχθη το σύστημα 4-3-3 ως πρότυπο για όλες τις αναπτυξιακές ηλικίες.

Εκπαίδευση και πιστοποίηση προπονητών

Οι προπονητές υποχρεώθηκαν να παρακολουθήσουν ειδικά προγράμματα εκπαίδευσης.

Το πλάνο “Vision 2000” και αργότερα το “Plan 2020” επικεντρώθηκε στην ανάπτυξη τεχνικών και τακτικών δεξιοτήτων.

Έμφαση στις νεαρές ηλικίες

Μείωσαν τις διαστάσεις των γηπέδων για μικρούς παίκτες ώστε να αγγίζουν την μπάλα περισσότερες φορές.

Περισσότερα παιχνίδια 5v5, 7v7 αντί για 11v11 σε μικρές ηλικίες.

Προώθηση νεαρών παικτών στις επαγγελματικές ομάδες

Οι ομάδες της Jupiler Pro League άρχισαν να επενδύουν στις Ακαδημίες και να δίνουν χρόνο σε νέους παίκτες.

Ο κανόνας του Homegrown Players αύξησε τις θέσεις για Βέλγους παίκτες.

Υποστήριξη από το επιστημονικό επιτελείο

Χρήση data analysis, ψυχολογίας, αθλητικής επιστήμης για βελτιστοποίηση της προπόνησης.

Δημιουργία του Belgian Football Center για elite προπονήσεις.

Αποτελέσματα

Από το 2014, το Βέλγιο καθιερώθηκε ως μία από τις κορυφαίες εθνικές ομάδες στον κόσμο (π.χ. 1η θέση FIFA Ranking 2018-2022).

Παίκτες όπως ο Κέβιν Ντε Μπρόινε, ο Εντέν Αζάρ, ο Ρομέλου Λουκάκου και ο Τιμπό Κουρτουά αναδείχθηκαν μέσω αυτών των Ακαδημιών.

Η Jupiler Pro League έγινε πρωτάθλημα που παράγει συνεχώς νέα ταλέντα (π.χ. Τζέρεμι Ντόκου, Σαρλ ντε Κετελάρε).

Το Βέλγιο μετατράπηκε από αποτυχημένο σύστημα σε παγκόσμιο μοντέλο ανάπτυξης ποδοσφαιριστών μέσα σε 15 χρόνια, χάρη στη στρατηγική επένδυση στις Ακαδημίες.

Κύρια προβλήματα στις κυπριακές Ακαδημίες

Έλλειψη ενιαίας ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας

Δεν υπάρχει κοινή στρατηγική για την ανάπτυξη παικτών από τις μικρές ηλικίες.

Κάθε Aκαδημία και ομάδα δουλεύει με διαφορετικό τρόπο, χωρίς συγκεκριμένο εθνικό πλάνο.

Περιορισμένες ευκαιρίες για νεαρούς παίκτες

Οι περισσότερες ομάδες της Α’ Κατηγορίας βασίζονται σε ξένους ποδοσφαιριστές.

Οι νεαροί Κύπριοι παίκτες δεν παίρνουν αρκετές ευκαιρίες στις πρώτες ομάδες.

Έλλειψη σωστής εκπαίδευσης προπονητών

Παρά την ύπαρξη ποιοτικών προπονητών, δεν υπάρχει ενιαίο πρόγραμμα εκπαίδευσής τους.

Πολλοί προπονητές στις Ακαδημίες δεν έχουν επαρκείς γνώσεις στη σύγχρονη προπονητική.

Προτεραιότητα στα αποτελέσματα αντί στην ανάπτυξη

Οι Ακαδημίες δίνουν έμφαση στο να κερδίζουν αγώνες αντί να αναπτύσσουν παίκτες.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί ταλαντούχοι παίκτες να μην εξελίσσονται σωστά.

Έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων και επιστημονικής προσέγγισης

Αν και υπάρχουν καλές Aκαδημίες, οι υποδομές σε πολλά σημεία της χώρας είναι ανεπαρκείς.

Δεν χρησιμοποιούνται σε ευρεία κλίμακα μέθοδοι όπως το data analysis, η αθλητική επιστήμη και η ψυχολογική υποστήριξη.

Πώς θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα;

Δημιουργία ενιαίου αναπτυξιακού πλάνου

Να εφαρμοστεί ένα κοινό σύστημα παιχνιδιού (π.χ. 4-3-3) από τις μικρές ηλικίες.

Οι Ακαδημίες να δώσουν προτεραιότητα στην ανάπτυξη τεχνικών και τακτικών δεξιοτήτων.

Υποχρεωτική συμμετοχή νεαρών παικτών στις πρώτες ομάδες

Να θεσπιστεί ένας κανονισμός που να υποχρεώνει τις ομάδες να χρησιμοποιούν Κύπριους παίκτες.

Κίνητρα σε ομάδες που προωθούν νεαρούς παίκτες (π.χ. οικονομικές επιβραβεύσεις).

Καλύτερη εκπαίδευση προπονητών

Να δημιουργηθούν υποχρεωτικά προγράμματα εκπαίδευσης με βάση ευρωπαϊκά πρότυπα.

Συνεργασία με χώρες που έχουν πετυχημένα μοντέλα ανάπτυξης (π.χ. Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία).

Επένδυση σε υποδομές και επιστημονική υποστήριξη

Να βελτιωθούν οι αθλητικές εγκαταστάσεις και τα προπονητικά κέντρα.

Να χρησιμοποιηθούν αθλητικοί επιστήμονες, ψυχολόγοι και αναλυτές δεδομένων στις ακαδημίες.

Αλλαγή νοοτροπίας

Οι ομάδες να εστιάσουν στην ανάπτυξη παικτών αντί να κυνηγούν μόνο το αποτέλεσμα στις μικρές ηλικίες.

Να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες στους νεαρούς παίκτες, ακόμα και με την παραχώρησή τους σε πρωταθλήματα του εξωτερικού για να εξελιχθούν.

Μπορεί η Κύπρος να πετύχει όπως το Βέλγιο;

Η Κύπρος έχει ταλέντο και υποδομές για να βελτιώσει το ποδόσφαιρό της, αλλά απαιτείται ένα σαφές πλάνο και πολιτική βούληση.

Χρειάζεται συνεργασία μεταξύ της ΚΟΠ, των συλλόγων και των Ακαδημιών, όπως έγινε στο Βέλγιο, ώστε να αλλάξει η φιλοσοφία και να παραχθούν περισσότεροι ποιοτικοί Κύπριοι ποδοσφαιριστές.