Ένα ΟΝΕΙΡΟ που πεθαίνει…

Το υψηλό ποσοστό ξένων ποδοσφαιριστών στο κυπριακό πρωτάθλημα, είναι ένα ζήτημα που επηρεάζει άμεσα το μέλλον των κυπρίων ποδοσφαιριστών.

Ιδιαίτερα των νεαρών παιδιών που σήμερα βρίσκονται στις Ακαδημίες.

Η κατάσταση αυτή, που προφανώς εδώ στην Κύπρο ενδιαφέρει ελάχιστους, εγείρει ερωτήματα για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα και ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου σε εθνικό επίπεδο.

Τι θα απογίνει η Εθνική Αντρών σε μερικά χρόνια?

Προκλήσεις για το μέλλον των παιδιών στις Ακαδημίες:

Η κυριαρχία των ξένων ποδοσφαιριστών στις βασικές ενδεκάδες των Κυπριακών ομάδων, σημαίνει ότι οι νεαροί κύπριοι ποδοσφαιριστές έχουν περιορισμένες ευκαιρίες να αγωνιστούν και να εξελιχθούν.

Τι σημάνει αυτό? Περιορισμένες ευκαιρίες, ταφόπλακα στον κύπριο ποδοσφαιριστή.

Τι συμβαίνει άλλο με τη ξενομανία στο κυπριακό ποδόσφαιρο?

Όταν οι ομάδες αποτελούνται κυρίως από ξένους, η σύνδεση των φιλάθλων, αλλά και της κοινωνίας με τους ποδοσφαιριστές μειώνεται, κάτι που αποδυναμώνει τι?

Το εθνικό ποδόσφαιρο, με άμεσο αντίχτυπο την Εθνική Αντρών.

Άρα οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια, σε μειωμένη σύνδεση με την τοπική ταυτότητα.

Η ξενομανία, θα οδηγήσει σε κάποια στιγμή, πολλούς νεαρούς και ταλέντα ακόμη στις Ακαδημίες, να εγκαταλείψουν την προσπάθεια, εφόσον αντιλαμβάνονται, ότι οι πιθανότητες να αγωνιστούν είναι περιορισμένες.

Σε κάποια στιγμή, όχι στο μακρινό μέλλον, θα έχουμε μια αποθάρρυνση των νέων.

Μπορεί να γίνει κάτι, για να διασφαλιστεί το μέλλον των παιδιών?

Η θεσμοθέτηση ενός ελάχιστου αριθμού Κυπρίων ποδοσφαιριστών σε κάθε ομάδα, μπορεί να δώσει περισσότερες ευκαιρίες στους νεαρούς παίκτες.

Άρα επιτακτικά χρειάζεται να γίνει θεσμοθέτηση για ποσοστώσεις για κύπριους ποδοσφαιριστές.

Οι ομάδες θα πρέπει να επενδύσουν συστηματικά στις Ακαδημίες, εξασφαλίζοντας υψηλό επίπεδο προπονήσεων και ανάπτυξης για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές.

Πρέπει δηλαδή να δοθεί σημαντική ενίσχυση και επένδυση στις Ακαδημίες.

Το πρωτάθλημα Κ19, είναι πλέον ένα πεθαμένο μοντέλο.

Ως το δεύτερο σε τάξη πρωτάθλημα και ένα σκαλοπάτι κάτω από το ανδρικό ποδόσφαιρο, πλέον έχει γίνει νεκροταφείο ποδοσφαιριστών, παρά φυτώριο για νέα ταλέντα.

Ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα για νεαρούς παίκτες (π.χ. κάτω των 23) θα μπορούσε να λειτουργήσει ως γέφυρα μεταξύ των Ακαδημιών και της πρώτης κατηγορίας.

Η δημιουργία μιας “δεύτερης κατηγορίας” για νέους ποδοσφαιριστές, είναι ένα βήμα για να διατηρηθούν στη ποδοσφαιρική ζωή οι κύπριοι ποδοσφαιριστές.

Η Ομοσπονδία πριν δύο χρόνια πρότεινε κάτι τέτοιο με το πρωτάθλημα των Αναπληρωματικών, κάτι που απέρριψαν σχεδόν όλες οι ομάδες (πλην ίσως 2).

Η προώθηση Κυπρίων ποδοσφαιριστών που έχουν πετύχει σε υψηλό επίπεδο μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τους νέους.

Ή ακόμη στρατηγικές συνεργασίες με διεθνείς συλλόγους για την ανάπτυξη ταλέντων και την παροχή εμπειριών στο εξωτερικό.

Κάτι τέτοιο δεν το συνιστούμε καν.

Είμαστε έτη φωτός από τέτοια οράματα, απλά τα σημειώνουμε σαν αναφορά.

Αν εφαρμοστούν μερικά τέτοια μέτρα, οι Ακαδημίες θα αποκτήσουν ουσιαστικότερο ρόλο, ενώ το κυπριακό ποδόσφαιρο θα έχει την ευκαιρία να αναδείξει μια γενιά παικτών που θα μπορέσουν να ανταγωνιστούν πρώτα σε εθνικό επίπεδο και μετά αν αξίζουν κάποιοι, γιατί όχι και σε διεθνές.

Οι ξένοι παίκτες μπορούν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου.

Οι καλοί ξένοι.

Χρειάζεται όμως ισορροπία, ώστε να διατηρηθεί ζωντανή η τοπική ταυτότητα του ποδοσφαίρου μας.

Χρειάζονται άμεσα μέτρα.

Για να αναστηθεί ο νεκρός ποδοσφαρικά σήμερα κύπριος ποδοσφαιριστής.

Διαφορετικά, αν τα επόμενα χρόνια παραμείνει η ίδια κατάσταση,

“Θα μιλάμε πλέον για αφανισμό του κύπριου ποδοσφαιριστή”.