Μην ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΣΤΕ σε μια ΜΗ ΚΛΗΣΗ!

Καταρχήν, πάγια άποψη και διαχρονική θέση του πόρταλ μας.

Καλούνται πάντα οι καλύτεροι σε μια εθνική.

Όχι.

Ο όρος καλύτερος σε αναπτυξιακές ηλικίες, είναι υποκειμενικός.

Εναπόκειται πάντα στην κρίση ενός προπονητή, που του αρέσει ένα στυλ ποδοσφαίρου.

Και όχι μόνο.

Εναπόκειται στις γνώσεις του.

Εναπόκειται στο ταλέντο του.

Και να μη ξεχνάμε το develop του κάθε παίχτη.

Άλλο στα 15 και άλλο στα 17.

Το develop κάθε παίχτη είναι διαφορετικό, χρονικά και βιολογικά και σε πολλές φορές δεν έρχεται καθόλου.

Είναι ΤΡΑΓΙΚΟ.

Να γίνεται ένα short list από την μικρότερη εθνική και να το κρατάμε μέχρι την Κ17.

Λες και είναι ευαγγέλιο.

Να μην γίνεται σωστό σκάουτιγκ (αλλά ποιοι να το κάνουν?).

Μέσα σε πέντε χρόνια μπορεί να έχεις μέχρι και 20 διαφορετικούς προπονητές στις εθνικές.

Με εντελώς διαφορετικές προπονητικές αντιλήψεις, γνώσεις, ικανότητες.

Σε κάθε μια χρονιά από τα Κ15 μέχρι και τα 19, μπορεί να έχεις τέσσερις προπονητές με τέσσερις διαφορετικές φιλοσοφίες.

Τέσσερις προπονητές που να τους αρέσει διαφορετικό στυλ παιχνιδιού.

Τέσσερις προπονητές με διαφορετικές δυνατότητες και γνώσεις.

Τέσσερις προπονητές που να τους αρέσουν διαφορετικού τύπου ποδοσφαιριστές.

Ένα απλό παράδειγμα.

ΠΧ σε μια Εθνική Κ14 (τυχαία), ο προπονητής μπορεί να έχει το καλύτερο τεχνικά δεκάρι στην Κύπρο, με ποδοσφαιρική ευφυΐα που δεν την έχει κάνεις, αλλά να μην παίρνει κλήση.

Ο λόγος στο συγκεκριμένο προπονητή αρέσει να παίζει με τη δύναμη και προτιμά παίχτες που να εξυπηρετούν τα συμφέροντά του.

Δηλαδή να πάει σε ένα αγώνα απλά για να μη χάσει.

Άρα επιλέγει δυνατούς παίχτες και όχι δυνητικά έξυπνους και άρτια καταρτισμένους.

Ερώτηση.

Την κλήση πήρε ο καλύτερος? Και αν ναι, με ποια κριτήρια?

Επίσης, στο συγκεκριμένο προπονητή δεν αρέσει να παίζει ομάδα από πίσω, δεν του αρέσει το build up.

Σαν κεντρικούς αμυντικούς επιλέγει δυνατούς, που να καμπανιάζουν τη μπάλα και όχι παίχτες με άρτια τεχνική κατάρτιση, με ποδοσφαιρική αντίληψη, με passing game πέραν του 90% accurate όπως απαιτεί η θέση, που να σπάζουν τις γραμμές.

Ερώτηση.

Την κλήση πήρε ο καλύτερος? Και αν ναι, με ποια κριτήρια?

Άρα το καλύτερος είναι εντελώς υποκειμενικό και έχει να κάνει με τη φιλοσοφία, τις γνώσεις και πολλά άλλα κάθε προπονητή.

“Διαφορετικούς παίχτες διαλέγουν οι Ακαδημίες της Ισπανίας, εντελώς διαφορετικούς κάπου αλλού”.

Πάμε στην ουσία του άρθρου μας.

Εάν ένας νεαρός ποδοσφαιριστής πιστεύει ότι αδικείται και δεν καλείται στην αναπτυξιακή εθνική ομάδα, υπάρχουν μερικά βήματα που θα μπορούσε να ακολουθήσει για να το διαχειριστεί αποτελεσματικά:

Αυτοαξιολόγηση: Πριν θεωρήσει ότι πρόκειται περί αδικίας, είναι χρήσιμο να κάνει μια ειλικρινή ενδοσκόπηση. Να αναρωτηθεί: Παρουσιάζω σταθερά υψηλή απόδοση; Έχω βελτιωθεί στα σημεία όπου είχα αδυναμίες; Εάν όχι, μπορεί να χρειάζεται περισσότερη δουλειά.

Αναζήτηση εποικοδομητικού feedback: Να συζητήσει με το περιβάλλον του, τον προπονητή της ομάδας του, ή κάποιον τεχνικό σύμβουλο, ζητώντας ξεκάθαρα σχόλια και συμβουλές για το ποιες πτυχές του παιχνιδιού του χρειάζονται βελτίωση.

“Συχνά, οι λόγοι που δεν επιλέγεται κάποιος παίκτης δεν είναι πάντοτε άμεσα εμφανείς”.

Στόχευση στην βελτίωση και όχι στην πικρία: Αντί να εγκλωβιστεί στο αίσθημα αδικίας, να το μετατρέψει σε κίνητρο. Να προπονείται πιο σκληρά, πιο στοχευμένα. Η εξτρά προσπάθεια και η επιμονή μπορούν να φέρουν αποτελέσματα μακροπρόθεσμα.

Σταθερή νοοτροπία και αντοχή στην πίεση: Το ποδόσφαιρο, όπως και πολλά αθλήματα, είναι υποκειμενικό και ανταγωνιστικό. Κάθε επιλογή είναι αποτέλεσμα κριτηρίων που κάποιες φορές δεν κατανοούνται εύκολα. Η προσαρμοστικότητα και η υπομονή είναι κλειδί.

Διατήρηση καλής ψυχολογίας: Να μην αφήνει μια μη κλήση να καταστρέφει την αγάπη του για το άθλημα. Η ανάπτυξη ενός παίκτη δεν εξαρτάται ΚΑΘΟΛΟΥ (κυρίως στην Κύπρο), από μια κλήση στην εθνική.

“Υπάρχουν πολλοί δρόμοι για τη βελτίωση και την καταξίωση”.

Με λίγα λόγια, το βασικό είναι να προσεγγίσει την αίσθηση αδικίας εποικοδομητικά,

Να τη δει ως ένα σημάδι και ότι πρέπει να δουλέψει περισσότερο, να αναζητήσει εποικοδομητικό feedback και να παραμείνει συγκεντρωμένος στον μακροχρόνιο στόχο της εξέλιξης.

Με αυτόν τον τρόπο, είτε έρθει η κλήση άμεσα, είτε πιο μετά, ο παίκτης θα έχει κάνει βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση.

“Και το πιο σημαντικό, να μην εγκλωβίζονται σε μια μη κλήση”.