Πως η πρόληψη συναντά την απόδοση

Πολλοί γονείς και νεαροί ποδοσφαιριστές επικεντρώνονται στη βελτίωση απόδοσης, μπαίνοντας σε έναν ατέρμονο κύκλο προσπαθειών βελτίωσης, που συνήθως δεν αποφέρουν καρπούς.

Στα περισσότερα παιδιά, υπάρχουν μυοσκελετικές ασυμμετρίες που προκύπτουν λόγω ανάπτυξης των παιδιών, σε συνδυασμό με τη φύση της τεχνικής του ποδοσφαίρου, το οποίο εντάσσεται στην κατηγορία των μονόπλευρων αθλημάτων.

Σημαντική είναι η ικανότητα των νεαρών ποδοσφαιριστών να παίρνουν αποτελεσματικές και γρήγορες αποφάσεις. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτεί λήψη αποφάσεων σε μικρότερο χρόνο και χώρο.

Οι δεξιότητες λήψης αποφάσεων διακρίνονται σε αντιληπτικές-γνωστικές, δηλαδή το τι αντιλαμβάνεται και κατανοεί ένας ποδοσφαιριστής, και σε αντιληπτικές-κινητικές, δηλαδή το πώς αντιλαμβάνεται και αντιδρά μέσω της κίνησης.

Όταν οι μυοσκελετικές ασυμμετρίες εμφανίζονται (συνήθως σε ηλικίες 11-14), εμποδίζουν τον νεαρό ποδοσφαιριστή να εκδηλώσει πλήρως τις αντιληπτικές-κινητικές του δεξιότητες, δυσκολεύοντας την βελτίωσή του σε οποιονδήποτε τομέα, όσο και αν προσπαθεί.

Πέραν από τους μυοσκελετικούς τραυματισμούς που είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν, η απόδοση μειώνεται. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι κινήσεις του ισχίου, οι οποίες περιλαμβάνουν κάμψη, έκταση, υπερέκταση, προσαγωγή, απαγωγή, έξω και έσω στροφή.

Κάθε κίνηση πρέπει να εκτελείται μέσα στο πλήρες ενεργό εύρος κίνησης για να μπορέσει ένας νεαρός ποδοσφαιριστής να αναπτυχθεί τεχνικά και να αποδώσει. Ένα μικρό παράδειγμα είναι η έσω στροφή του ισχίου. Ας δούμε πώς «μεταφράζεται» σε βασικές ποδοσφαιρικές ενέργειες ο περιορισμός στη κίνηση αυτή:

1.Ντρίμπλα και Αλλαγή Κατεύθυνσης:

Oι ποδοσφαιριστές αλλάζουν κατεύθυνση κατά την διάρκεια της ντρίπλας, αλλά και σε πολλές φάσεις θα πρέπει να κάνουν στροφή ή περιστροφή. Η έσω στροφή του ισχίου επιτρέπει στο πόδι να περιστραφεί, κάνοντας ευκολότερη τη μετακίνηση του βάρους του σώματος και την αλλαγή κατεύθυνσης. Επίσης, επιτρέπει στα ισχία και στο κάτω μέρος του σώματος να περιστρέφονται αποτελεσματικά, διατηρώντας την ευελιξία και την ταχύτητα στις αντιδράσεις τους.

2.Τάκλιν:

Κατά τη διάρκεια ενός τάκλιν, η έσω στροφή του ισχίου συμβάλλει στην κατεύθυνση του ποδιού προς την μπάλα, διατηρώντας την ισορροπία και τη σωστή θέση. Είναι σημαντική για να ελεγχθούν σωστά οι κινήσεις κατά την αμυντική ενέργεια.

3.Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας:

Η υποδοχή μιας πάσας συχνά απαιτεί τη προσαρμογή της θέση του σώματος για να ελεγχθεί η μπάλα. Η έσω στροφή του ισχίου συμβάλει στη σωστή τοποθέτηση του ποδιού για να γίνει η υποδοχή και να διατηρηθεί η κατοχή και ο έλεγχος της μπάλας.

4.Σπριντ και Επιτάχυνση:

Κατά τη διάρκεια του σπριντ, η έσω στροφή του ισχίου συμβαίνει φυσικά καθώς τα πόδια κινούνται προς τα εμπρός και προς τα πίσω σε σχέση με τη λεκάνη. Η έσω στροφή βοηθά στην ευθυγράμμιση των ποδιών με τη λεκάνη για μέγιστη ώθηση και επιτάχυνση.

Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα μιας και μόνο κίνησης από τις πολλές που προϋποθέτουν σωστή λειτουργία ολόκληρου του μυοσκελετικού συστήματος στο ποδόσφαιρο, σε συνδυασμό πολλών άλλων παραμέτρων. Στο ποδόσφαιρο, όλα συμβαίνουν γρήγορα και συνδυαστικά, για αυτό και οι διάφορες κινήσεις των αρθρώσεων όλου του σώματος, θα πρέπει να είναι πλήρες.

Η διαχείριση των παιδιών και των εφήβων επιβάλλεται και πρέπει να είναι η διαφορετική από τους ενήλικες ποδοσφαιριστές, σε όλους τους τομείς. Οι διαφορές στην ανάπτυξη μεταξύ αγοριών και κοριτσιών επίσης είναι πολλές και απαιτούν ανάλογη προσέγγιση. Για παράδειγμα τα αγόρια είναι δύσκαμπτα, ενώ τα κορίτσια ευλύγιστα.

Κάθε κίνηση σε μία άρθρωση, εκτελείται μέσω της λειτουργίας των γύρω μυών. Ο περιορισμός οδηγεί σε μειωμένη απόδοση, ενώ η υπερπροσπάθεια/υπερπροπόνηση ή η λανθασμένη εκγύμναση οδηγούν σε τραυματισμούς, οι οποίοι ενδέχεται κάποιες φορές να κρατήσουν τον ποδοσφαιριστή εκτός αγωνιστικής δράσης για πολλούς μήνες.

Το σώμα των παιδιών υφίσταται αλλαγές περίπου κάθε τρεις μήνες, και αυτές οι αναπτυξιακές μεταβολές επηρεάζουν άμεσα το μυοσκελετικό τους σύστημα.

Η διορθωτική παρέμβαση είναι κρίσιμη για τη σωστή σωματική ανάπτυξη ενός παιδιού.

Όταν το μυοσκελετικό σύστημα ενός ποδοσφαιριστή ή μιας ποδοσφαιρίστριας λειτουργεί ομαλά, τότε μπορεί να προπονείται και να γυμνάζεται χωρίς περιορισμούς, με στοχευμένες ασκήσεις που βελτιώνουν την απόδοση και μειώνουν τον κίνδυνο τραυματισμών.