Από το κλάμα στο άδειο ψυγείο…

«Ακόμα θυμάμαι, μια μέρα ο Έντρικ ήταν παιδί… μου ζήτησε να φάω κάτι όπως ήταν: μπαμπά, 𝙄’𝙢 𝙨𝙤 𝙝𝙪𝙣𝙜𝙧𝙮».

«Ήμουν στον καναπέ, μετά έκανα έλεγχο στο ντουλάπι και στο ψυγείο… και δεν είχα τίποτα να του δώσω».

«Είπα: Έντρικ, γιε μου, 𝙄 𝙝𝙖𝙫𝙚 𝙣𝙤𝙩𝙝𝙞𝙣𝙜. Μετά άρχισα να κλαίω, ξέσπασε σε κλάματα και με αγκάλιασε πολύ».

«Μετά με πήρε και μου είπε: Πάι, μην ανησυχείς, θα γίνω ποδοσφαιριστής και θα σε γλυτώσω από αυτή την κατάσταση”.

Φανταστείτε τον πατέρα του Έντρικ Ντάγκλας και τη μητέρα του, στο Μπερναμπέου και τον γιο τους στη σκηνή.

«Ήταν το 2016 και έχτιζα το σπίτι μας στο Céu Azul ως βοηθός κτίστης. Ήμουν εκεί και έφτιαχνα το γύψο, φορώντας το 𝐧𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝟏𝟔 𝐬𝐡𝐢𝐫𝐭 από την Παλμέιρας».

«Το 2022, ο γιος μου Έντρικ έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο με το ίδιο νούμερο και τη φανέλα του συλλόγου που φορούσα σε εκείνη τη φωτογραφία!».

«Ο Θεός είναι απλά απίστευτος…», όπως δημοσίευσε ο Ντάγκλας στους λογαριασμούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά το ντεμπούτο του Έντρικ.

Αυτός ο αριθμός, 16, σήμερα ήταν ακόμα εκεί. 8 χρόνια μετά.

Αλλά με λευκή φανέλα, στην Ευρώπη, στο Σαντιάγο Μπερναμπέου, δίπλα στον Φλορεντίνο Πέρεθ, μπροστά σε 40 χιλιάδες θαυμαστές, στη 𝐑𝐞𝐚𝐥 𝐌𝐚𝐝𝐫𝐢𝐝.

Αυτό ισχύει για όλους τους γονείς σε όλο τον κόσμο.

Αυτούς που κάνουν προσπάθειες, θυσίες για να βοηθήσουν το όνειρο των παιδιών τους.

Μην σταματάς ποτέ να ονειρεύεσαι.

Από Fabrizio Romano.