Εθνική Κ15 | «Πεθαμένο» μοντέλο αξιολόγησης

Παρακολουθήσαμε προπονήσεις της προεθνικής Κ15, για τη αξιολόγηση της ηλικιακής κατηγορίας 2010.

Ασχολίαστο τι είδαμε, από κλήσεις μέχρι προπονήσεις και διτέρματα.

Στη ουσία.

Το μοντέλο αξιολόγησης διαχρονικά της Εθνικής Κ15, είναι πέρα για πέρα «πεθαμένο».

Μια Εθνική ομάδα που δεν ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ, η εστίαση θα έπρεπε να ήταν ΜΟΝΟ, σε προπονήσεις, συχνές προπονήσεις και μόνο επαρχιακές.

Δεν χρειάζεται για τον Χ – Ψ λόγο, να τρέξουμε να ετοιμάσουμε (και σε αυτήν την Εθνική), τον λεγόμενο short list κατάλογο.

Ποιος ο λόγος;

Για να παίξουν κάποια παιδιά σε ένα τουρνουά;

Στόχος στην πιο μικρή ηλικιακά Εθνική ομάδα θα ήταν μέσω συστηματικών προπονήσεων να αξιολογούνται σε τακτική βάση, όσα περισσότερα παιδιά γίνεται.

Να αξιολογούνται στο σήμερα, καθώς και η πρόοδος τους μέσα στη σεζόν.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από συστηματικές επαρχιακές προπονήσεις.

Τρία επαρχιακά κλιμάκια (Λευκωσίας, Λεμεσού – Πάφου και Λάρνακας – Αμμοχώστου), προπονήσεις και φιλικά παιχνίδια μεταξύ των επαρχιακών κλιμακίων.

Με σωστό μοντέλο αξιολόγησης, διαφάνεια, αξιοκρατία και εικόνα γηπέδου.

Δεν μπορείς να «απορρίπτεις» παιδιά μέσα από τρεις προπονήσεις, ούτε και να «επιλέγεις» επίσης.

“Είναι καιρός να γίνουν τομές, εκτός και αν έχουμε συμβιβαστεί με τον πάτο”.