Εθνική Ελπίδων | Μια ήττα, (έστω και εφιαλτική), δεν είναι το τέλος του κόσμου…!

Ποσώς μας ενδιαφέρει αν η χρηματιστηριακή αξία της Ελπίδων της Γαλλίας είναι στα 360 τόσα εκατομμύρια.

Και η δικιά μας Εθνική είναι κοντά στα 3 εκατομμύρια.

Δεν λέει κάτι αυτό.

Όπως λέει και ο Γιόχαν Κρόιφ, δεν είδα ποτέ ένα τσουβάλι χρήματα να κερδίζει αγώνες.

Και αυτά τα εκατομμύρια είναι ένας πλασματικός αριθμός.

Δεν χρειάζεται ειδική ανάλυση της ήττας μας.

Όλα τα γκολ προήλθαν από ατομικά και ομαδικά λάθη στην άμυνα.

Με απλά λόγια, τους δώσαμε και τα εννέα (9) γκολ.

Δεν το πιστέψαμε.

Δεν είχαμε ή έχουμε το mentality για να διαχειριστούμε τέτοια παιχνίδια.

Το θέμα και η ουσία του άρθρου μας, είναι άλλο.

Δεν είναι θέμα ικανοτήτων των παιδιών.

Ικανότητες έχουν.

Ταλέντο έχουν.

Εκπαίδευση για ψηλό επίπεδο όμως όχι.

Διαχρονικά στα άρθρα μας εδώ και επτά (7) χρόνια σχεδόν, τοποθετούμε τρεις (3) λέξεις.

Όραμα.

Πλάνο.

Εκπαίδευση.

Στο κυρίως μενού τώρα.

Στην Κύπρο υπάρχουν (δεν είναι πολλοί), εκπαιδευτές, γνωστές του αντικειμένου, με γνώσεις που θα ζήλευαν ακόμη και οι Γάλλοι.

Που αν τους δώσεις τις τύχες των Εθνικών ομάδων, θα κάνουν μικρά θαύματα.

“Εν λευκώ όμως”.

Χωρίς παρεμβάσεις.

Χωρίς περιορισμούς.

Με πλάνο μακροχρόνιο.

Όμως.

Στο Κυπριακό ποδόσφαιρο δεν έχουν ωριμάσει ακόμη οι συνθήκες, για να κάνουμε βήματα προόδου.

Δεν θέλουμε.

Επικρατούν άλλες συνθήκες, αλλά ήθη, αλλά έθιμα.

Και από την στιγμή που το ΕΓΩ, είναι πάνω από το συλλογικό συμφέρον, βήματα προόδου δεν θα δούμε ποτέ.

Ελπίζουμε όμως, σε καλύτερες ημέρες.

Ελπίζουμε.

Το θέμα στην Κύπρο δεν είναι αν έχουμε ικανότητες (στο πλαίσιο πάντα της δυναμικής της χώρας μας), γιατί έχουμε.

Αλλά,

“Αν έχουμε τη θέληση και τη βούληση να αλλάξουμε τα πράγματα”.