Νεαροί ποδοσφαιριστές | Ανάπτυξη σωστών προπονητικών συνηθειών…!

“Είναι πιο σημαντική από τον καθορισμό στόχων”.

Ο καθορισμός στόχων είναι ένα θέμα που το βρίσκεις στο ποδόσφαιρο να παίζει παντού.

Είναι τόσο διάχυτο, που σχεδόν κανείς δεν σκέφτεται αν είναι σκόπιμο να το επιβάλει σε όσους δεν έχουν ούτε τις δεξιότητες, αλλά ούτε και τις συνήθειες εκπαίδευσης, για να θέσουν ουσιαστικούς στόχους, πόσο μάλλον να τους επιδιώξουν αποτελεσματικά.

Για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές, μια καλύτερη στρατηγική θα ήταν να επικεντρωθούν στην καλλιέργεια καλών προπονητικών συνηθειών και να παραμερίσουν τη διαδικασία καθορισμού στόχων μέχρι να είναι έτοιμοι γι΄ αυτό.

“Συνήθειες πριν από τους στόχους“.

Αν και χρειάζεται πολύς χρόνος, οι επιτυχημένοι ποδοσφαιριστές, καθιερώνουν συνήθειες που αποτελούν το θεμέλιο της επιτυχίας τους.

Αυτές οι συνήθειες και ενέργειες γίνονται τακτικά και ασυνείδητα.

“Δεν περιμένεις από κάποιον να σου πει σήκω και προπονήσου. Ασυνείδητα πλεόν θα το κάνεις, αν καλλιεργήσεις προπονητικές συνήθειες”.

Όταν οι προπονητές μιλούν για διαδικασίες, μιλούν για συνήθειες όπως η παρακολούθηση προπόνησης, η τελειοποίηση των δεξιοτήτων ή η εκτέλεση οποιασδήποτε από τις δεκάδες ασκήσεις, όπου δημιουργούν ένα περιβάλλον πλέον, που η επιδίωξη στόχων αρχίζει να έχει νόημα.

Σε αναπτυξιακό επίπεδο, η διαμόρφωση καλών προπονητικών συνηθειών, είναι πολύ πιο σημαντική, από το υιοθετήσουν οι νέοι ποδοσφαιριστές, μια διαδικασία καθορισμού στόχων.

Στόχος θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής. Προπονητική συνήθεια. Θα πρέπει να δουλέψεις γι΄ αυτό.

Στον αθλητισμό, οι στόχοι χρησιμοποιούνται συχνά ως κίνητρα. Παρέχουν μια βραχυπρόθεσμη εστίαση στις προσπάθειες κατάρτισης.

Για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές, η πιο αποτελεσματική αναπτυξιακή στρατηγική είναι η διαμόρφωση καλών προπονητικών συνηθειών.

Αυτό θα τους βοηθήσει να παραμείνουν ασχολούμενοι με το ποδόσφαιρο περισσότερο και θα αυξήσει τις πιθανότητες, να φτάσουν σε ένα ελίτ επίπεδο απόδοσης, καθώς μεγαλώνουν.

Για παράδειγμα, οι επιτυχημένοι ποδοσφαιριστές, τείνουν να εκπληρώνουν τις προπονητικές τους ευθύνες, χωρίς να σκέφτονται αν πρέπει ή όχι, να τις κάνουν. Απλά τις κάνουν, επειδή έχουν αναπτύξει από μικροί προπονητικές συνήθειες.

Καθώς οι νεαροί περνούν περισσότερο χρόνο στο γήπεδο και καθώς οι προπονητές/εκπαιδευτές παρέχουν ένα θετικό περιβάλλον στο οποίο θέλουν να βρίσκονται οι νεαροί ποδοσφαιριστές, η συνήθεια της παρακολούθησης προπονήσεων διαμορφώνεται σταδιακά.

Η συνήθεια δεν είναι εξαναγκασμένη, δημιουργείται, βοηθούμενη από ένα περιβάλλον που χτίστηκε από προπονητές που ξέρουν τι κάνουν.

“Χωρίς σταθερές προπονητικές συνήθειες, οι μελλοντικοί στόχοι ελάχιστη σημασία έχουν”.