Πάρης Πολυκάρπου ¦ Ευφυέστατος με ατόφιο ταλέντο

Οι νέοι ποδοσφαιριστές αποτελούν πάντοτε ένα ενδιαφέρον θέμα. Στον παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό χάρτη, είναι περιζήτητοι, οι δε σκάουτερς τους ψάχνουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε κάθε μεγαλούπολη, παραγκούπολη, αλλά και φτωχογειτονιά.

Στην Κύπρο δεν τους δίνουμε την αξία και την προσοχή που πρέπει. Ήρθε η ώρα αυτό να αλλάξει. Ήρθε η ώρα οι οπαδοί των ομάδων, να αγκαλιάσουν τα δικά τους παιδιά, τα παιδιά των Ακαδημιών τους. Ήρθε η ώρα να τα αναζητήσουν και να τα πιστέψουν. Ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσουμε. Το μέλλον των Κυπριακών ομάδων, είναι οι Ακαδημίες, είναι τα παιδιά τα δικά μας.

Οι νεαροί ποδοσφαιριστές έχουν ήδη δείξει πράγματα στο κοινό και πολλοί έχουν αυτό που χρειάζεται για να φτάσουν ψηλά και να γράψουν τη δικιά τους ιστορία στο Κυπριακό ποδόσφαιρο.

Κυπριακό διαμαντάκι, γεννημένος στις 23 Σεπτεμβρίου του 2000. Ταπεινός, με εξαιρετικό ήθος, σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Συνάμα εξαιρετικός χαρακτήρας, με δυνατή προσωπικότητα, αυθεντικός νεαρός σε όλα. Ευχαριστούμε τον Πάρη Πολυκάρπου για την πολύ ωραία ποδοσφαιρική και γενική συζήτηση που είχαμε.!!!

Σε τι ηλικία άρχισες το ποδόσφαιρο:

Σε ηλικία 7 ετών.

Η πρώτη σου Ακαδημία;

Σε ιδιωτική Ακαδημία (Da Luz) για 2 χρόνια και στα 9 μου εντάχθηκα στις Ακαδημίες του ΑΠΟΕΛ.

Πως ήταν τα πράγματα στις Ακαδημίες στον ΑΠΟΕΛ

Πάρα πολύ ψηλό επίπεδο, στα εννέα χρόνια παρουσίας, κερδίσαμε 8 πρωταθλήματα. Σίγουρα τα πρωταθλήματα δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά η εξέλιξη, βελτίωση και ανέλιξη μας ήταν, πράγματα τα οποία μας πρόσφερε η Ακαδημία στον ΑΠΟΕΛ.

Αντιμετώπισες δυσκολίες στις Ακαδημίες;

Μπορώ να πω όχι ιδιαίτερα, δεν κέρδισα κάτι χωρίς να αγωνιστώ για αυτό όμως.

Κάποια δύσκολη στιγμή, που σκέφτηκες να τα παρατήσεις;

Ναι, όταν ήμουν 15 ετών, στην τότε ηλικιακή ομάδα, ένιωσα και βίωσα πάρα πολύ την αδικία. Δεν έπαιζα και αυτό με πήρε από κάτω, αλλά με τη στήριξη της οικογένειας  και ιδιαίτερα του παπά μου, ο οποίος  πάντα με στήριζε από τα 4 μου χρόνια όπου με προπονούσε, με βοήθησε να το αφήσω πίσω.

Στη θητεία σου στις Ακαδημίες, είδες ταλαντούχα παιδιά να αδικούνται;

Ναι, από τον ΑΠΟΕΛ πέρασαν πάρα πολλά παιδιά κατά τη διάρκεια της παρουσίας μου στις Ακαδημίες. Είδα παιδιά τα οποία, ναι αδικήθηκαν, κάποια έχασαν την πίστη τους και σταμάτησαν ή χάθηκαν από το σύστημα.

Παιδιά να ευνοούνται;

Ναι, υπήρξαν και αυτές οι περιπτώσεις, παιδιά να ευνοούνται έναντι κάποιων άλλων.

Νιώθεις κάποιον προπονητή στον ΑΠΟΕΛ που να σε βοήθησε περισσότερο

Δεν θέλω να αδικήσω, ούτε να ξεχάσω κανέναν. Οι πλείστοι προπονητές που έτυχε να συνεργαστώ με βοήθησαν και τους ευχαριστώ.

Σε όλη τη διαδρομή που έχεις κάνει, έχασες ποτέ την πίστη για την αξία σου;

Στον εαυτό μου ποτέ, μέχρι και σήμερα δεν την έχασα. Ίσως σε κάποιο βαθμό να έχασα την πίστη μου στο σύστημα, ότι δεν βοηθούν τα νεαρά παιδιά όσον θα έπρεπε.

Σχολείο και ποδόσφαιρο πως το βίωσες. Μπόρεσες να το συνδυάσεις;

Είναι όντως δύσκολο να συνδυαστούν. Πρέπει να προσέχεις και τα δύο το ίδιο. Ήμουν καλός μαθητής, είχα πάρει υποτροφία σε Αγγλικό σχολείο από τη 2^α Λυκείου και προσπαθούσα να συνδυάζω και τα δύο.  

Συνδυάζονται όμως; Που έδινες περισσότερη σημασία;

Και στα δύο αλλά τα τελευταία δύο χρόνια έδινα περισσότερο στο ποδόσφαιρο, είχαμε και τις συμμετοχές στο UEFA Youth League, ταξίδια στο εξωτερικό και με την Εθνική, κάπου έχασα κάποια μαθήματα, χρόνο από το σχολείο, γι’ αυτό και έπεσε λίγο ο γενικός μου.

Σημείωση – Εξαιρετικός γενικός για άριστους μαθητές!!!

Πότε έκανες αν έκανες αυτοκριτική και να άρχισες να σκέφτεσαι την πρώτη ομάδα και την  καριέρα

Από τα 16 και μετά άρχισα να νιώθω ότι μπορώ, πίστεψα στις ικανότητές  μου και ότι μπορούσα να φτάσω στο επαγγελματικό και στην πρώτη ομάδα.

Προοπτική για εξωτερικό την βλέπεις;

Πριν δύο χρόνια ναι, τώρα κάπως απομακρυσμένο δεν είναι στο μυαλό μου.

Ντεμπούτο στον ΑΠΟΕΛ στα 17, πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο και δανεισμός. Μετά;

Προετοιμασία με τον ΑΠΟΕΛ τα πήγα αρκετά καλά και ήρθε ο πρώτος δανεισμός στον ΑΣΙΛ, όπου δεν πήρα τις ευκαιρίες που ήθελα, ήρθε και η πανδημία και δεν έκανα τη σεζόν που θα ήθελα και έθεσα ως στόχο.

Ο δεύτερος δανεισμός στην Ξυλοτύμπου;

Επέστρεψα στον ΑΠΟΕΛ, πήγα κανονικά προετοιμασία με τον κ. Ουζουνίδη, όπου και σε αυτή την προετοιμασία τα πήγα αρκετά καλά, γιατί μου προτάθηκε ανανέωση με επέκταση συμβολαίου για ακόμη ένα χρόνο. Με το τέλος της προετοιμασίας αποφασίστηκε όμως να πάω δανεικός στη 2^η κατηγορία και στην ομάδα της Ξυλοτύμπου.

Πως ήταν το περιβάλλον εκεί;

Πήγα για να πάρω τα παιχνίδια που μου έλειπαν και τα χρειαζόμουν όπως και κάθε νεαρός. Ο πρώτος προπονητής με υπολόγιζε, αλλά έφυγε πολύ νωρις, ενώ ο δεύτερος δεν μου έδωσε καμία ευκαιρία. Με την άφιξη του κ. Δημητρίου [τρίτος προπονητής] ο οποίος έκανε πολύ καλή δουλειά, πήρε την ομάδα από τις τελευταίες θέσεις και την κράτησε κατηγορία, έκανα μια πολύ καλή σεζόν με 26 τελικά συμμετοχές. Σίγουρα θα μπορούσα και για καλύτερη σεζόν, αλλά μερικές φορές το περιβάλλον και οι καταστάσεις δεν σε αφήνουν.

Πρέπει τα ταλαντούχα παιδιά να τα «πετάνε» στη 2^η κατηγορία;

Πιστεύω πως όχι. Πρέπει να βρεθεί μια άλλη κατάσταση διαχείρισης προς όφελος και των παιδιών αλλά και των ομάδων.

Ήταν δική σου επιλογή η 2^η κατηγορία;

Όχι

Το μέλλον του Πάρη;

Είμαι ακόμη σε ηλικία όπου μπορώ να πετύχω τους στόχους μου. Στα 20 μου έχω πλέον τις εμπειρίες και των Εθνικών και της συμμετοχής στο UEFA Youth, μια αρκετά καλή σεζόν στη Β’ κατηγορία και επιστρέφω στον ΑΠΟΕΛ.

Επιστρέφω ανανεωμένος και σαφώς πιο ώριμος ποδοσφαιρικά, να κάνω την προετοιμασία με τον ΑΠΟΕΛ και να δώσω όλες τις δυνάμεις μου για να δείξω τι μπορώ να κάνω.

Πόσο σημαντική είναι η στήριξη από την οικογένεια;

Η οικογένεια είναι πολύ σημαντικό κομμάτι στον ψυχολογικό τομέα. Να αρχίσω από τον πατέρα μου, ο οποίος με προπονούσε από την ηλικία των τεσσάρων ετών και έπαιξε μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη μου ως ποδοσφαιριστής, καθώς με παρότρυνε συνεχώς, για να κυνηγήσω τους στόχους μου. Επίσης, η μητέρα και οι αδελφές μου στη ψυχολογική υποστήριξη, που ήταν και είναι πάντα δίπλα μου.

Κάτι για τα παιδιά. Αν σε ρωτήσουν, αξίζει να ασχολείσαι και να κάνεις θυσίες για το ποδόσφαιρο. Τι θα τους απαντούσες;

Ακόμη και σήμερα, αν τα ζυγίσω και τα δύο, δεν μπορώ να δώσω μια απάντηση. Αρχίζεις με όνειρα, δίνεσαι σε αυτό και μετά προς το τέλος όπου εκεί, περιμένεις να σε πιστέψουν και να σε εμπιστευτούν κάπου αρχίζεις και αμφιβάλεις αν πραγματικά αξίζει.

Αλλά, εκείνο που θέλω να πω σε κάθε νεαρό που βρίσκεται σήμερα στις Ακαδημίες και έχει όνειρα, είναι ότι δεν έχω και ούτε πρόκειται να μετανιώσω λεπτό από την ενασχόλησή μου με το ποδόσφαιρο. Χάρηκα για κάθε λεπτό προπόνησης και αγώνα. Ανεπιφύλακτα τους συνιστώ να χαίρονται και να απολαμβάνουν την κάθε στιγμή.

Μια συμβουλή προς τους νεαρούς

Να δουλεύουν πολύ, προσηλωμένα και να μην χάσουν την πίστη στον εαυτό τους ποτέ.

“Δεν έχουμε καμία αμφιβολία, ότι ο Πάρης Πολυκάρπου θα βρει τη θέση που του αξίζει στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Καμία”.