Χρίστος Μυλωνάς ¦ Ο agent πίσω από τα πιο υποσχόμενα deals νεαρών ποδοσφαιριστών

Είναι ο άνθρωπος ο οποίος τα τελευταία χρόνια άνοιξε νέες αγορές για τον Κύπριο ποδοσφαιριστή.

Με τις ικανότητές του, έχει καταφέρει να πείσει μεγάλες ομάδες στο εξωτερικό, ότι στην Κύπρο υπάρχει ταλέντο και ποιότητα.

Είναι ο μάνατζερ πίσω από τα πιο υποσχόμενα deals νεαρών ποδοσφαιριστών που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο.

Νεαρός, ικανός, δραστήριος, απαιτητικός, σε κερδίζει άμεσα με το επίπεδο των γνώσεων του, τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του.

Ευχαριστούμε πολύ τον Χρίστο Μυλώνα για την πολύ ωραία συζήτηση/συνέντευξη.

Χρίστο, πόσα χρόνια ασχολείσαι επαγγελματικά με την εκπροσώπηση ποδοσφαιριστών;

Εδώ και τέσσερα χρόνια. Είμαι επαγγελματίας, έχω το δικό μου γραφείο εκπροσώπησης ποδοσφαιριστών, καθώς επίσης συνεργασίες με κορυφαία γραφεία στην Ευρώπη και διασυνδέσεις σε όλα τα προηγμένα πρωταθλήματα της Ευρώπης.

Ποιους ποδοσφαιριστές προωθείς;

Μέλημά μου είναι να προωθώ τους Κύπριους ποδοσφαιριστές.

Τι ηλικίες αναλαμβάνεις;

Πέραν από τους νεαρούς, ηλικίας 15+, αναλαμβάνω και ποδοσφαιριστές μετά τα 18-19 τους, αλλά θα ήταν προτιμότερο να τους αναλαμβάνω σε πιο νεαρή ηλικία.

Ποια ηλικία είναι σημαντική γι’ αυτό το κομμάτι;

Η ηλικία των 15 ετών είναι μια κομβική ηλικία για τους νεαρούς. Θα προτιμούσα να υπήρχε η επιλογή, οι ταλαντούχοι νεαροί να έφευγαν για το εξωτερικό από τα 15 και όχι τα 16 τους χρόνια.
Αν και η ηλικία των 16 είναι αυτή καταλαβαίνεις περισσότερα για ένα νεαρό αν μπορεί να κάνει και τι μπορεί να κάνει.
Εδώ να προσθέσω κάτι. Αν κάποια παιδιά, που έχουν ταλέντο, δεν προωθούνται από τις ομάδες τους, καλύτερα θα ήταν σε ηλικία 15-16 ετών, να μεταγραφούν σε μια πιο προηγμένη Ακαδημία στο εξωτερικό, εφόσον έρθει μια καλή πρόταση με προοπτική και όχι απλά μια πρόταση για να πούμε ότι πήγαμε στο εξωτερικό.
Το παράδειγμα του Στέλιου Αντρέου είναι χαρακτηριστικό. Δεν πήγε νωρίς εξωτερικό, πήρε την ευκαιρία του στα 18 σε επίπεδο πρώτης ομάδας και μετά άνοιξε τα φτερά του για το εξωτερικό με τη μεταγραφή του στη Σαρλερουά.
Ένα παράδειγμα, για τους νεαρούς, που αν δεν πάνε στο εξωτερικό πριν τα 18 τους, δεν σημαίνει, ότι πρέπει να τα παρατήσουν. Θα πρέπει να συνεχίζουν, να δουλεύουν και όταν έρθει η ευκαιρία τους να την αρπάξουν και την κατάλληλη στιγμή το εξωτερικό θα είναι εκεί και μπορεί να έρθει η πρόταση. Βήμα βήμα και όχι μακροπρόθεσμα πλάνα, γιατί αυτά σε αποσυντονίζουν.

Η επαφή σου με τους νεαρούς

Εξαντλώ όλα τα περιθώρια για να γνωρίσω ένα νεαρό ποδοσφαιριστή. Δεν είναι μόνο το ταλέντο το κριτήριο. Αν μου προτείνεις ένα ταλέντο και το παρακολουθήσω και μετά μπω στη διαδικασία να το γνωρίσω και δεν μου βγάλει τα στοιχεία που θέλω και δεν παίρνει τα μηνύματα που του δίνω, τότε δεν μπαίνω στη διαδικασία να προχωρήσω.

Εκτός από το ταλέντο, τι άλλο χρειάζεται;

Μπορεί να είναι μεν ταλέντο, αλλά πρέπει να είναι δουλευταράς. H οικογένεια του επίσης παίζει σημαντικό ρόλο. Να σου δίνει το ελεύθερο να μπορείς να δουλέψεις όπως πρέπει.
Αν μείνουμε μόνο στο ταλέντο και οι ίδιοι οι νεαροί ποδοσφαιριστές δεν είναι πρόθυμοι να ακολουθούν αυτά που πρέπει να ακολουθούν, αργά η γρήγορα θα χαθούν ή θα αλλάξουν άθλημα ή θα απογοητεύουν ή θα σταματήσουν.
Πόσο δύσκολο είναι αυτές οι ηλικίες εκπροσώπησης;
Σε αυτές τις ηλικίες περισσότερο στους νεαρούς κάνουμε τους ψυχολόγους ή τους παιδαγωγούς. Λιγότερο κομμάτι είναι οι συμβουλές μας, όσον αφορά το κομμάτι της εκπροσώπησης και τι θα διαπραγματευτούμε στο οικονομικό κομμάτι.

Σκέφτονται καριέρα ή λεφτά οι νεαροί;

Αν σε αυτές τις ηλικίες ένας νεαρός μου αναφέρει παραπάνω από κάποιες φορές από ότι πρέπει για τα λεφτά, πόσα θα αμείβεται ή πόσα παίρνει ο ένας ή ο άλλος, τότε έχουμε θέμα. Έχω φύγει από συμφωνίες με νεαρούς ποδοσφαιριστές, γι΄ αυτό το θέμα. Nα ρωτάνε συνεχώς και να ασχολούνται, πόσα παίρνει ο ένας και πόσα ο άλλος. Μια, δύο φορές, είναι αρκετό. Να φτάνουν στο σημείο στα 19-20 τους χρόνια, να μιλάνε μέσα στα αποδυτήρια, ότι ο ένας παίρνει τέσσερις ο άλλος πέντε και εμένα δεν με κανόνισε ο μάνατζερ μου για να παίρνω και εγώ πέντε.
Προτιμώ να έχω ένα πιο μικρό πελατολόγιο, όσο μικρό μπορεί να είναι, αλλά να περνώ τα δικά μου μηνύματα. Μακροπρόθεσμα τουλάχιστον, θα έχω να κάνω με σωστούς χαρακτήρες και σωστούς επαγγελματίες.

Σε προσεγγίζουν φανταζόμαστε αρκετοί γονείς;

Παίρνω μηνύματα από παρά πολλούς γονείς, μου στέλνουν πολλά emails, τηλεφωνήματα απευθείας ή μέσω τρίτων. Προσπαθώ να απαντάω σε όλα, αν και κάποιες φορές είναι αδύνατον λόγω φόρτου εργασίας.

Από τι ηλικίες σου προτείνουν οι γονείς τα παιδιά τους;

Ακόμη και από την ηλικία των 9 ετών. Με καλούν και μου λένε ο γιος μου είναι ταλέντο. Ποιος το προσδιορίζει αυτό, εσύ σαν γονιός σε τέτοια ηλικία, είσαι από πάνω του συνεχώς, από τα 10 11, 12. Ποιος σου λέει, ότι όταν θα περάσουν τα χρόνια, θα έχει το ίδιο ενδιαφέρον και πάθος για το ποδόσφαιρο. Αυτή η πίεση θα πρέπει να σταματήσει. Δεν γίνεται να θέλουμε όλοι το παιδί μας να γίνει ποδοσφαιριστής.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα…
Ο Στέλιος Αντρέου, ήταν από τους ποδοσφαιριστές μου που είχαν μια πιο αργή ανάπτυξη στα 15-16, απ’ άλλους ποδοσφαιριστές. Υπήρχαν άλλοι ποδοσφαιριστές που προπορεύονταν σε ανάπτυξη. Από τα 16 του χρόνια όμως και μετά στα 17, πήρε αυτή την εξαιρετική άνοδο.
Υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά που έχουν μια πιο γρήγορη ανάπτυξη και όταν μετά γίνονται 15-16 κάπου εκεί το χάνουν. Εκεί που πιστεύεις, ότι είναι όλα υπέρ τους, έρχονται μια δύο απογοητεύσεις, δεν έχουν τη στήριξη που θα έπρεπε να είχαν, κακές συμβουλές, κακοί μάνατζερ, με τους γονείς να κάθονται με δεκάδες άλλους γονιούς και να λένε θα πάρω το παιδί μου εκεί και εδώ και τελικά αυτό το πράγμα τα καταστρέφει.
Πως ελέγχεις αυτό το πράγμα με τους γονείς.
Προσπαθώ όσο μπορώ να το ελέγξω. Ο δικός μου ο τομέας είναι αρκετά ανταγωνιστικός. Όπως εγώ θέλω να εκπροσωπήσω τους νεαρούς ταλαντούχους, σαφώς υπάρχουν και άλλοι που θέλουν το ίδιο πράγμα. Αυτό που θέλω να πω και στους υπόλοιπους, όταν εκπροσωπούν νεαρούς ποδοσφαιριστές, να γνωρίζουν τι κάνουν. Να μπορούν να τους βοηθήσουν, να είναι δίπλα τους, να τους στηρίζουν και να τους δίνουν σωστές συμβουλές. Υπάρχουν άτομα στον χώρο που μπορεί να έχουν μια δυναμική. Να τους πάρουν στην Α ή στη Β αγορά, αλλά πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στην επιλογή τους. Μια κακή επιλογή στην ηλικία των 16 μπορεί να είναι καταστροφική για το μέλλον.

“Πάμε εξωτερικό, το θέμα δεν είναι πόσους θα πάρουμε και που. Αλλά πόσοι από αυτούς θα μείνουν”.

Σε αυτό το κομμάτι, θέλω να σημειώσω κάτι πολύ σημαντικό για τον Ραφαήλ Μάμα. Πήγε στο εξωτερικό για τρία χρόνια. Πήρε μια εκπαίδευση σε ανώτερο επίπεδο, κέρδισε εμπειρίες και επέστρεψε πίσω στην ομάδα του πανέτοιμος για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του πρωταθλήματος σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό.
Σήμερα όλοι βλέπουμε στο γήπεδο την ποιότητα του Μάμα και τι μπορεί να κάνει. Αυτό είναι μια μικρή προτροπή και στις υπόλοιπες ομάδες, να μην το βλέπουν αρνητικά, όταν ένας μικρός θέλει να φύγει για να πάει να δοκιμάσει τις ικανότητές του στο εξωτερικό. Αν τα καταφέρει και μείνει στο εξωτερικό, το μάρκετινγκ θα είναι τεράστιας εμβέλειας, ενώ αν δεν τα καταφέρει να κάνει το βήμα για την Α΄ ομάδα και επιστρέψει και πάλι θα είναι όλοι κερδισμένοι.
Αυτό το αναφέρω, γιατί πολλοί φράζουν τον δρόμο των νεαρών. Πρέπει να καταλάβουν όλοι, ότι οι Ακαδημίες στο εξωτερικό δεν έχουν την πολυτέλεια αρχικά να επενδύουν μεγάλα χρηματικά ποσά για να πάρουν ένα μικρό από την Κύπρο.

Τι προσέχεις όταν θα πάρεις ένα νεαρό στο εξωτερικό;

Είμαι πολύ προσεκτικός στις επιλογές μου, πριν πάρω μια απόφαση για να πάρω ένα νεαρό στο εξωτερικό. Μπορεί να έχω ως επιλογή δύο διαφορετικές χώρες. Αλλά μπορεί η τελική μου απόφαση είναι να μην τον πάρω, γιατί οι συγκεκριμένες επιλογές που είχαμε, θα του έκαναν κακό παρά καλό.
Ακόμη ένα παράδειγμα για το timing…
Για παράδειγμα για τον Στέλιο Αντρέου, είχαμε τέσσερις επιλογές. Μπορούσαμε να περιμένουμε ένα ακόμη χρόνο, αλλά τελικά πήραμε την απόφαση για να φύγει για το εξωτερικό, παρότι ήταν η πρώτη του χρονιά.
Πιστεύω όταν είσαι νεαρός και αγωνίζεσαι και σου δοθεί η ευκαιρία για το εξωτερικό πρέπει να το κάνεις. Δεν πρέπει να το καθυστερήσεις.
Για τον Στέλιο, είχαμε και πρόταση από ομάδα, η οποία στα αυτιά όλων θα ακουγόταν ως ηχηρό όνομα. Πολύ μεγαλύτερο όνομα από τη Σαρλερουά. Αλλά μετρήσαμε πολλούς παράγοντες, από το ποιος ήταν ο προπονητής που ήθελε τον Στέλιο, μέχρι και τον σχηματισμό της ομάδας, ότι παίζει με 3 στόπερ, κλπ.
Στην τελική όμως την επιλογή την κάνει ο ίδιος ποδοσφαιριστής και όχι εγώ.
Εγώ απλά τον συμβουλεύω.

Η σχέση σου με τους νεαρούς που εκπροσωπείς;

Από τη στιγμή που εκπροσωπείς ένα ποδοσφαιριστή, ναι, είμαστε φίλοι, έχουμε την οικειότητά μας, κάνουμε το χιούμορ μας, αλλά την ώρα της δουλείας, πρέπει να είμαστε 100% επαγγελματίες.
Είμαι αυστηρός ναι, αρκετά με τους ποδοσφαιριστές μου, δεν μπορώ να βλέπω από ποδοσφαιριστές που εκπροσωπώ, βλακείας και ανωριμότητες, για παράδειγμα μέσα από το Instagram ή γενικά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όπως είπα, έχω την οικειότητα, τους πιέζω πολύ για να δουλέψουν σκληρά, από τη διατροφή τους, την έξτρα προπόνηση, τα πάντα.

Έχουν απαιτήσεις από σένα οι νεαροί;

Οι νεαροί πρέπει να είναι ρεαλιστές. Μπορεί να βάζουν ένα γκολ κάθε 20 αγώνες και αμέσως με ρωτούν. Που θα με πάρεις. Πρέπει να ξέρουν και οι νεαροί, πότε είναι το καλύτερο timing για να κάνεις μια επιλογή. Είμαστε η Κύπρος, πρέπει να το καταλάβουν. Είμαστε από τις τελευταίες χώρες, δεν είναι εύκολο πράγμα να συμβεί.
Τα τελευταία χρόνια έχεις ανοίξει αγορές που ποτέ δεν είχε πρόσβαση Κύπριος ποδοσφαιριστής.
Καταφέραμε να μπάσουμε ένα νεαρό στην PSV, δεν είναι εύκολο. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο επίπεδο σε Ακαδημία. Να δουλεύει με τέτοιο τρόπο. Προσπαθούμε πολύ έξω να τους πείσουμε, ότι στην Κύπρο έχει ταλέντο και αρκετή ποιότητα.
Προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να ανοίξουμε νέες ποδοσφαιρικές αγορές για τους νεαρούς Κύπριους και το πετύχαμε. Δεν είναι εύκολο το επαναλαμβάνω. Για πρώτη φορά πετύχαμε μεταγραφή νεαρού κάτω των 18 στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό Πειραιώς, τον Τίτο Προκοπίου.
Στην Ολλανδία και την Αϊντχόφεν με τον Κωνσταντίνο Ευρυπίδου.
Στην Ιταλία και στη Νάπολη, με Ραφαήλ Μάμα, Γιώργο Ναούμ, Αγάπιο Βρικκή.
Στην Ισπανία και Λεβάντε με τον Άγγελο Αντρέου.
Δεν είναι εύκολο αλλά προσπαθούμε να ανοίγουμε νέες αγορές στα καλύτερα πρωταθλήματα. Και από τα αποτελέσματα, φαίνεται ότι πλέον μας εμπιστεύονται. Προσπαθούμε συνεχώς να τους πείθουμε, ότι στην Κύπρο έχει και ταλέντο και ποιότητα.

Σε ποια ηλικία βλέπεις ότι υπάρχει πρόβλημα με τους νεαρούς στην Κύπρο;

Κομβικό σημείο η ηλικία των 16 μέχρι και τα 18. Οι 16χρονοι που έχουν ταλέντο και θα έπρεπε να κάνουν πρωινή προπόνηση με την πρώτη ομάδα έχουν σχολείο. Η πρώτη ομάδα δεν προσαρμόζει τις προπονήσεις της βάσει των νεαρών. Στο εξωτερικό υπάρχει πρόγραμμα για να μην χάνουν προπονήσεις οι νεαροί. Στην Κύπρο ο νεαρός κάπου θα χάσει, είτε από την προπόνηση, είτε από το σχολείο. Μετά είναι η στρατιωτική θητεία.
Σε αυτήν λοιπόν την κρίσιμη ηλικία, βλέπετε πόσες αντικειμενικές δυσκολίες υπάρχουν για τους νεαρούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Είναι ένα από τα θέματα όπως και πολλά άλλα που χρήζουν βελτίωσης.

“Προσπαθώ πάντα για το καλό των ποδοσφαιριστών μου. Δεν θα αφήσω ή να προτείνω σε ποδοσφαιριστή μου να πάει σε μια μεγάλη ομάδα πχ απλά για να πάει. Χρειάζομαι το πλάνο της ομάδας για τον ποδοσφαιριστή και όχι να τον πάρει η Χ ομάδα απλά για να μην τον πάρει η Ψ”.

Είσαι σκληρός στις διαπραγματεύσεις σου;

Χωρίς να παρουσιάζω τον εαυτό μου ως σκληρό διαπραγματευτή, αλλά είναι αυτό που έχω καταφέρει και έχω μεταδώσει στους ποδοσφαιριστές που εκπροσωπώ, ότι αυτό που κάνουμε, είναι για το καλό τους.
Γιατί αν ένας μάνατζερ, βλέπει το δικό το καλό του και όχι των ποδοσφαιριστών του, αργά ή γρήγορα θα χάσει τους ποδοσφαιριστές του. Αυτή είναι η αξία. Nα καταφέρεις να μεταδώσεις μέσα από τα λόγια αλλά κυρίως τις πράξεις σου, ότι σε μια εκπροσώπηση, το πρώτο μέλημα που υπάρχει είναι η ικανοποίηση του ποδοσφαιριστή.

Παίζει το τηλέφωνο σου. Χρήστο έλα να δεις ένα μικρό ταλεντάρα, 9 ετών. Θα πάς;

Ποτέ. Από την ηλικία των 9 μέχρι και τα 14 ποτέ. Είναι μια πολύ ευαίσθητη η ηλικία αυτή και πιστεύω, ότι είναι λάθος και για μένα αλλά και για το παιδί, να μπούμε σε τέτοιες διαδικασίες.

Δεν αποκλείεις όμως ηλικίες;

Αν ένα παιδί κάτω των 14 είναι τόσο μεγάλο ταλέντο, έχει εξαιρετικές προοπτικές, απλά θα τον παρακολουθώ από μακριά. Δεν θα μπω στη διαδικασία να τον προσεγγίσω. Aπλά θα τον παρακολουθώ και αν χρειαστεί στην κατάλληλη στιγμή, θα τον προσεγγίσω.

Πιο μικρές ηλικίες βλέπεις, πχ, Grassroots;

Δεν λέω ότι δεν θα πάω να δω Grassroots, αλλά θα το κάνω για την ευχαρίστηση μου. Δεν θα πάω για να δω ένα 10χρονο αποκλειστικά, απλά θα πάω για ευχαριστηθώ το παιχνίδι των παιδιών.

“Παίρνω πάρα πολλά τηλεφωνήματα. Προσπαθώ και απαντάω σε όλα. Επαναλαμβάνω δεν είμαι κάποιος και δεν έχω πετύχει κάτι. Αν κάποιες φορές δεν απαντήσω, είναι λόγω φόρτου εργασίας. Αλλά πρέπει και οι γονείς να είναι ρεαλιστές. Δεν γίνεται να βλέπεις, ότι έχω υπογράψει ποδοσφαιριστή στον Ολυμπιακό Πειραιώς και μετά στη Σαρλερουά και να με παίρνεις τηλέφωνο και να μου λες, ότι ο γιος μου είναι 24 ετών, παίζει τρίτη κατηγορία στην Κύπρο και θέλω να τον πάρεις εξωτερικό. Δεν γίνεται. Πρέπει να αρχίσουν οι γονείς να γίνονται ρεαλιστές”.

Υπάρχει μέλλον για τους νεαρούς στις Κυπριακές ομάδες;

Ο μέσος όρος των ξένων ποδοσφαιριστών στις Κυπριακές ομάδες είναι περίπου 18. Υπάρχει και ο κατάλογος Β’ που μπορείς να γράψεις όσους θες κάτω των 22. Σε βάθος χρόνου, βλέπεις ότι οι πιθανότητες να πάρουν χρόνο οι Κύπριοι και οι νεαροί, είναι μηδαμινές. Το πρόστιμο οι ομάδες το δέχονται, δεν έχουν πρόβλημα να μην ξεκινούν με δύο Κύπριους, αρά θα πρέπει να γίνουν βήματα και ως προς αυτό το κομμάτι.

Τι θα μπορούσε να γίνει άμεσα, για να βοηθηθούν οι Κύπριοι;

Πιστεύω χωρίς να εξαγοράζονται οι ποινές, ένα μοντέλο με τρεις βασικούς Κύπριους, θα βοηθήσει αφάνταστα τις ομάδες, το ποδόσφαιρο και τις Εθνικές μας. Αν αγωνίζονται τρεις θα πρέπει να έχεις εννέα. Άρα ο ανταγωνισμός θα τους ωφελήσει όλους.

Πέραν από τους νεαρούς αντιπροσωπεύεις και νεαρούς άνω των 18 ετών καθώς επίσης και επαγγελματίες. Ένας απ΄ αυτούς είναι και ο επιθετικός του Απόλλωνα και της Εθνικής Κύπρου, Ιωάννης Πίττας.

Με τον Ιωάννη συνεργάζομαι τα τελευταία τρία σχεδόν χρόνια. Θεωρώ, ότι είναι από τους πιο υποτιμημένους ποδοσφαιριστές. Τη δεδομένη στιγμή τον θεωρώ τον καλύτερο Κύπριο ποδοσφαιριστή στο Κυπριακό πρωτάθλημα, όχι μόνο για τα νούμερα που πετυχαίνει, τα οποία ποδοσφαιριστές με υπερβολικά μεγάλα συμβόλαια, ούτε τα μισά δεν μπορούν να πετύχουν, αλλά για τη συνολική του βοήθεια στην ομάδα.
Ένα απλό παράδειγμα σε πρόσφατο παιχνίδι, αστοχεί ο ίδιος σε πέναλτι στο 92ο λεπτό, ενώ κερδίζει η ομάδα του με 2-0 και τον βλέπεις να πιέζει την αντίπαλη ομάδα, ενώ μένει ένα λεπτό για να τελειώσει ο αγώνας.
Αυτή την νοοτροπία θέλω από τους ποδοσφαιριστές που εκπροσωπώ και ο Ιωάννης Πίττας, είναι υπόδειγμα. Αυστηρώς επαγγελματίας, προσγειωμένος δουλευταράς, μακριά από την προβολή σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά, ότι αν είχα τη τύχη να τον εκπροσωπώ από την ηλικία των 15 και όχι από τα 22 όταν και εφόσον ξεκίνησε η συνεργασία μας, θα ήταν σήμερα σε ένα από τα 3-4 μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Ποτέ όμως μην λες ποτέ.

Για την Εθνική, έχει μέλλον;

Ο περίγυρος μου, οι φίλοι μου, μπορεί να μου λένε είσαι τρελός, αλλά εγώ το πιστεύω, ότι με σωστή και συστηματική δουλειά, μπορούμε αν βάλουμε στόχους, σε μερικά χρόνια να είμαστε σε επίπεδο όπου η Εθνική ομάδα θα μπορεί να κυνηγήσει μια πρόκριση σε τελική διοργάνωση.
Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να αλλάξουν πράγματα. Δεν μπορώ να δεχθώ, ότι το πέτυχε η Ισλανδία και δεν μπορούμε εμείς. Αλλά στην Ισλανδία στα Κ19, βλέπεις να αγωνίζονται ποδοσφαιριστές των Κ14 και Κ15.
Όταν μια ομάδα ξέρει ότι δεν είναι υποχρεωτικό να βάλει Κύπριους, δεν έχει κανένα πρόβλημα να αρχίζει με 11 ξένους. Αυτό βέβαια είναι σε βάρος του ποδοσφαίρου μας και της Εθνικής μας ομάδας.

“Το πρώτο μου μέλημα είναι να αγωνίζονται οι Κύπριοι στις ομάδες μας. Για να έχουν ευκαιρία μετά όσοι μπορούν να πάνε εξωτερικό”.

Αφοσιωμένοι οι νεαροί Κύπριοι σε σχέση με τους αντίστοιχους ξένους;

Πιστεύω πως όχι. Δεν έχουν ψηλούς στόχους, όπως έχει ένας Γερμανός ή ένας Ισπανός.
Δεν έχουν ψηλά πρότυπα, να βλέπουν για παράδειγμα τον Α ή τον Β Κύπριο να αγωνίζεται σε ψηλό επίπεδο, ούτως ώστε να έχουν αυτά τα πρότυπα και να κυνηγούν ψηλούς στόχους.
Ή μέσα από τις επιτυχίες των Εθνικών ομάδων, να έχουν αυτά τα πρότυπα και να τα αντιγράφουν, να βάζουν τους ίδιους στόχους. Λείπουν τέτοια πρότυπα από τα παιδιά, τα οποία στις άλλες χώρες τα έχουν, με αποτέλεσμα να έχουν και πιο ψηλούς στόχους.

Μελέτες που έχουν δημοσιευθεί, δίνουν το 0,012%, στο 1.5 εκατομμύρια που ασχολείται με το ποδόσφαιρο, ως το ποσοστό των παιδιών που βρίσκονται στις Ακαδημίες κάθε στιγμή, ότι θα καταφέρει σε κάποια φάση να το κάνει ως επάγγελμα. Με αυτό το ποσοστό αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί από την Κύπρο να κάνει το βήμα προς τα έξω. Πως το βλέπεις εσύ αυτό;

Πρέπει να είμαστε προσγειωμένοι. Το ποσοστό είναι ήδη πολύ μικρό γενικά ανά το παγκόσμιο και μικραίνει ακόμη περισσότερο να παίξεις σε μεγάλο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αν προέρχεσαι από ένα άσημο ποδοσφαιρικά νησί όπως η Κύπρος. Θα πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα για να έχουμε απαιτήσεις. Πρέπει να φτιάξουμε υποδομές, γήπεδα για τις Ακαδημίες. Να δοθούν κονδύλια, με προσλήψεις προπονητών, αναλυτών σε πλήρη απασχόληση, μόνο τότε θα έχομε σωστές υποδομές. Μέρος των εσόδων των ομάδων, υποχρεωτικά θα πρέπει να πηγαίνουν στις Ακαδημίες. Οι ομάδες δεν έχουν σαν πρώτο μέλημα τις Ακαδημίες, τις βάζουν ίσως στη τελευταία μοίρα. Δεν τους βάζω όλους στην ίδια εξίσωση, αλλά το μεγαλύτερο μέρος, έτσι λειτουργεί.

Κλείνοντας, τι μήνυμα στέλνεις στους νεαρούς.

Να μην πνίγονται σε ένα ποτήρι νερό αν δεν πάνε σε ψηλό επίπεδο. Να μην βλέπουν μια κλεψύδρα να γυρίζει ανάποδα και ότι ο χρόνος τους περιορίζεται αν δεν πάνε κάπου.

Να κάνουν υπομονή, να μην βλέπουν τι κάνουν οι άλλοι και να αφοσιώνονται στα δικά τους πράγματα. Να κάνουν σωστές επιλογές και να μην απογοητεύονται.