Αναπτυξιακό | Γίνεται όντως develop ποδοσφαιριστών;

Το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο έχει ως βασικό του στόχο την εκπαίδευση και τη βελτίωση των νεαρών ποδοσφαιριστών, τόσο σε τεχνικό όσο και σε τακτικό επίπεδο, μέσα από μία διαδικασία μακροχρόνιας ανάπτυξης.

Ωστόσο, πολλές φορές, οι προπονητές παραμερίζουν αυτόν τον στόχο προκειμένου να επιτύχουν άμεσα αποτελέσματα.

“Το κυνήγι των αποτελέσματων υπονομεύει την ανάπτυξη των νεαρών ποδοσφαιριστών”.

---

Γιατί όμως οι προπονητές, οι Ακαδημίες, θυσιάζουν την ανάπτυξη για τη νίκη;

Βάσει ερευνών και μελετών στον χώρο του αθλητισμού, υπάρχουν αρκετοί λόγοι που οδηγούν τους προπονητές στο να βάζουν προτεραιότητα το αποτέλεσμα αντί της ανάπτυξης.

Έρευνα του UEFA Study Group (2020) έδειξε, ότι το 78% των προπονητών αναπτυξιακού ποδοσφαίρου αισθάνεται πίεση να κερδίζει αγώνες, αντί να επενδύει στην προοδευτική εξέλιξη των παικτών.

Σε πολλές Ακαδημίες, η αξιολόγηση των προπονητών βασίζεται αποκλειστικά στις επιτυχίες της ομάδας και όχι στη βελτίωση των παικτών.

Μελέτη του Cοte & Erickson (2015) υπογραμμίζει, ότι οι προπονητές που δίνουν έμφαση στη μακροχρόνια ανάπτυξη και όχι στο αποτέλεσμα τείνουν να παράγουν αθλητές υψηλότερου επιπέδου.

Η υπερβολική έμφαση στις νίκες οδηγεί σε τακτικές που δεν ευνοούν την ανάπτυξη (π.χ. αμυντικό παιχνίδι, λιγότερες πρωτοβουλίες από τους παίκτες).

Μελέτες από την Ακαδημία του Άγιαξ και της Μπαρτσελόνα (Meyers et al., 2018) δείχνουν, ότι ομάδες που εστιάζουν στη μακροχρόνια ανάπτυξη καταλήγουν να παράγουν περισσότερους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.

Πολλοί προπονητές βλέπουν το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο ως ένα βήμα προς τις επαγγελματικές ομάδες, με αποτέλεσμα να εστιάζουν σε άμεσες επιτυχίες.

Έρευνα της FIFA (2021) δείχνει ότι το 65% των προπονητών Ακαδημιών παραμένει στην ίδια θέση λιγότερο από 3 χρόνια.

Η εμμονή με το αποτέλεσμα οδηγεί σε μια σειρά από προβλήματα για τους νεαρούς ποδοσφαιριστές:

Έλλειψη τεχνικής ανάπτυξης, καθώς οι παίκτες δεν λαμβάνουν τον απαιτούμενο χρόνο να δοκιμάσουν και να αποτύχουν.

Μειωμένη δημιουργικότητα, καθώς οι τακτικές γίνονται περισσότερο αμυντικές και λιγότερο επικεντρωμένες στο επιθετικό παιχνίδι.

Υψηλά ποσοστά εγκατάλειψης του αθλήματος, μελέτες (Fraser-Thomas et al., 2017) δείχνουν, ότι παιδιά που πιέζονται για αποτελέσματα εγκαταλείπουν το ποδόσφαιρο σε ποσοστό 30% υψηλότερο από εκείνα που απολαμβάνουν το παιχνίδι.

Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, χρειάζεται μια αλλαγή νοοτροπίας τόσο σε επίπεδο προπονητών όσο θεσμών και Ακαδημιών.

Εκπαίδευση προπονητών με έμφαση στη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη των παικτών.

Αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης των Ακαδημιών, δίνοντας έμφαση στην πρόοδο των παικτών και όχι στα αποτελέσματα των αγώνων.

Προώθηση μιας κουλτούρας που προτάσσει τη μάθηση και όχι την άμεση επιτυχία.

Το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μικρογραφία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Οι προπονητές πρέπει να θυμούνται, ότι η πραγματική επιτυχία έρχεται μέσα από τη σωστή εκπαίδευση και όχι από τις σύντομες νίκες.

Μόνο μέσα από μια αλλαγή νοοτροπίας και στρατηγικής μπορούμε να διαμορφώσουμε τους ποδοσφαιριστές του μέλλοντος.

Θα πρέπει θυμόμαστε όμως τρία πράγματα:

Για την ανάπτυξη,

“Δεν χτίζεις πρωταθλητές στα 12, χτίζεις παίκτες για το μέλλον.”

Για τους προπονητές,

“Μην αναζητάς τον καλύτερο 10χρονο, χτίσε τον καλύτερο 18χρονο.”

Για τους ποδοσφαιριστές,

“Το αποτέλεσμα κρατάει μια μέρα. Η εξέλιξη κρατάει μια ζωή.”