Το να διώχνεις τη μπάλα μακριά, είναι ποδοσφαιρική αλλά και πνευματική αποτυχία.
Ειδικά στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, εκεί όπου χτίζεις τις βάσεις για το μέλλον.
Εκεί και όπου χρειάζεται, ναι.
Να ξεχωρίσουμε την απόκρουση, από τη συνειδητή συνεχόμενη επιλογή να καμπανιάζουμε μέσα.
Δεν κάνεις εκπαίδευση με το να διώχνεις τη μπάλα συνέχεια.
Πλέον ο κεντρικός αμυντικός, από ένας στόπερ που “καθάριζε φάσεις“, έγινε ένας ποδοσφαιριστής ball-playing defender.
Στο αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, αναγνωρίζεις το επίπεδο μιας Ακαδημιάς/ομάδας, από τον τρόπο που αγωνίζονται (βάσει οδηγιών), οι κεντρικοί τους αμυντικοί.
Αν επιλογή είναι να μην κάνουμε λάθη στη διαδικασία τoυ development,
Αν επιλογή είναι να παίρνουμε αποτελέσματα,
Αν επιλογή είναι να μην εκπαιδεύουμε τα παιδιά,
Αν επιλογή είναι να φοβόμαστε να πάρουμε ρίσκα και να παίξουμε αναπτυξιακό ποδόσφαιρο, όπως είναι ο ορισμός του,
Τότε δεν έχει καμία ουσία, σημασία, να ασχολούμαστε με το αναπτυξιακό ποδόσφαιρο.