Μικρές Εθνικές | Το λιγότερο που θα έπρεπε να μας απασχολεί…!

Αρκετός ντόρος γίνεται για τις προσλήψεις στις μικρές Εθνικές ομάδες.

Θα αφήσουμε το παρασκήνιο και θα ασχοληθούμε με μια άλλη πτυχή των προσλήψεων.

Στο εργοδοτικό και μετά στο τεχνικό κομμάτι.

Μια πρόσληψη ενός προπονητή σε μικρή εθνική ομάδα, τι χρονική  διάρκεια έχει;

Μονοετές, διετές, μερικούς μήνες;

Είναι αρκετός ο χρόνος που δίνεται σε ένα προπονητή για να δείξει έργο;

Θέλουμε να δείξει έργο;

Ο προπονητής που επιλέγεται είναι επαγγελματίας;

Ο μισθός που του παρέχεται είναι τέτοιος που μπορεί να το κάνει σαν επάγγελμα, ή απλά είναι ένα συμπλήρωμα.

Επειδή δεν γνωρίζουμε, ο αντίστοιχος προπονητής της Εθνικής Κ17 π.χ., της Ισπανίας, Αγγλίας κλπ, είναι επαγγελματίας ή το κάνει σαν 2^η δουλειά;

Στην Κύπρο σαν αναπτυξιακός προπονητής, δεν μπορείς να βιοποριστείς με τα χρήματα που λαμβάνεις από μια Ακαδημία / ομάδα και αυτό είναι απόλυτα κατανοητό.

Όμως μιλάμε για Εθνικό επίπεδο, όπου τα πάντα θα έπρεπε να είναι και να λειτουργάνε σε επίπεδο επαγγελματικό και elite.

Στο τεχνικό κομμάτι.

Η επιλογή των προπονητών γίνεται με βάσει μια ενιαία αξιολόγηση.

Ότι όλοι μπορούν και έχουν τις ικανότητες να ακολουθήσουν την ίδια μεθοδολογία ή φιλοσοφία παιχνιδιού στις Εθνικές ομάδες ή ο καθένας κάνει ότι θέλει.

Υπάρχει μεθοδολογία εκπαίδευσης;

Και αν ναι, ακολουθείται από όλους τους εκλέκτορες;

Κλήσεις.

Πως κάνει την κλήση ο κάθε εκλέκτορας;

Τους δίνεται μια κατευθυντήρια γραμμή, για τι τύπους ή στυλ ή μοντέλα ποδοσφαιριστών πρέπει να καλούνται για αξιολόγηση.

Παλαιστές; Δρομείς; Ψηλοί; Κοντοί; Δυνατοί; Aδύνατοι; Τεχνικά άρτιοι; Έξυπνοι, Ευφυείς; Κλπ.κλπ.

“Εξελίξιμοι”;

Υπάρχουν κριτήρια για κλήση αξιολόγησης.

Και εδώ βάζουμε μια παρένθεση.

Το βλέπουμε εδώ και χρόνια.

Δεν γίνεται να καλείς έστω για αξιολόγηση ποδοσφαιριστές που η τεχνική τους κατάρτιση να είναι σε μηδενική βάση.

Να μην μπορούν να κάνουν ένα απλό σταμάτημα, ένα κοντρόλ και μια πάσα στα δύο μέτρα.

Γιατί τέτοιους είδαμε και βλέπουμε πάρα πολλούς, κάθε εβδομάδα να αγωνίζονται στα αναπτυξιακά μας πρωταθλήματα και μετά να παίρνουν κλήση.

“Αν στα 14 σου δεν έχεις άρτια τεχνική κατάρτιση, ποδοσφαιριστής δεν πρόκειται να γίνεις. Αρσέν Βενγκέρ“.

Σε όλα αυτά λοιπόν, βάζουμε ακόμη ένα ερώτημα.

Εκείνοι που επιλέγονται ως εκλέκτορες στις μικρές Εθνικές ομάδες,

“Έχουν το ταλέντο, τις γνώσεις, το μάτι να εντοπίζουν τους εξελίξιμους νεαρούς και να τους καλούν για αξιολόγηση;”.

Εν κατακλείδι, το πιο όνομα θα είναι και σε ποια Εθνική, είναι το λιγότερο που θα έπρεπε να μας απασχολεί.

Υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα που θα έπρεπε να γίνοταν εδώ και χρόνια.

Για να μιλάμε σήμερα μόνο για την εκπαίδευση και την εξέλιξη του αναπτυξιακού μας ποδοσφαίρου και των Εθνικών μας ομάδων.